Роден во Корк, Ирска на 23ти Март 1889, починал во Оксфорд на 19ти Јануари 1958. Роберт Гибингс бил Ирски сликар и писател, најмогу познат по неговите гравури на дрво, дрворези и напишани патеписни и природонаучни книги. И покрај противењето на неговите родител, успева да стурида ликовна иметност во познатото школото Слејд, како и Централнот Ликовно Училиште. Започнова со екпериментирањата со дрворез, и додека слижи војска за време на Првата Светска Војна изработува голем број цртежи, кои подоцна му служат за урнек за неговите гравури. По војната, еден е од главните основачи на Друштвото на Гравери .
Во 1936та , Гибинс станува виш предавач по типографија, прдукција на книги и гравури на Универзитетот Рединг. Во 1938ма, одржива соло изложба во Рединг музејот под наслов “Дваесет Години гравура„. Неговиот долгогодишен интерес во природо-наука и патувања резултира во одреден број на напишани книги кои што исто така и ги илустрирал: “ Слатка Темза Тече Нежно (1940)„ била голем успех. Пишувал колумни за магазини и книги, и бил редовен популарен јавен спикер . Во 1955та Гибинс се сели од Лондон во Лонг Витенхем, селце на брегот на горна Темза. Неговата последна книга “Кога ќе ја запрам мојата песна„ издадена во 1957,е всушност книга zа тоа селце.
Роберт Гибинс бил во Македонија во периодот меѓу 1917-1920, одкако се опоравил од здобиената рана во вратот во 1915 нво битката на Галиполи. Бил стациониран во Солун , во склоп на Кралскиот 4ти батаљон. Изработува серија на графики, како на пример “Солунки градски бедеми 1918„ кој денеска е во колекцијата на Музејот на Уметност на Сан Франциско, САД, како и “ Улица цо Македонија 1920„ која е во колекцијата на Ликовниот Универзитет во Лондон, музејот Централен Сент Мартин .
