Јанош Миклoш Вазари (30 ноември 1867 – 19 април 1939 година) бил унгарски сликар и графичар. Роден е во видно католичко семејство во Капосвар. Негов чичко беше Колос Ференц Васзари, Архиепископот na Естертерм. Неговите уметнички студии започнале на унгарскиот универзитет за ликовни уметности во класата на Јанос Грегус. Во 1887 година, заминува во Минхен, каде што студирал заедно со Габриел фон Хакл и Лудвиг фон Лофц. Откако ја посетил изложбата на слики од Jил Бастијан-Лепаж, се преселува во Париз во 1899 година и се запишува во Академијата Џулијан. Иако подоцна се вклучил со Симон Холиси и колонијата на уметниците во Нагибања и развил интерес за унгарската народна уметност, неговите главни влијанија секогаш биле француски. Во 1905 година една од неговите слики (The Sharecropper) ја купил царот Франц Јозеф. Вазари се жени подоцна истата година.
За време на Првата светска војна, служел како дописник на српскиот фронт и неговите слики станале драматични, но, по друга посета на Париз, се вратил во своите импресионистички тенденции. Од 1920 година до неговото пензионирање во 1932 година, тој работел како професор на Универзитетот за ликовни уметности. Во 1924 година, е еден од основачите на „Képzőművészek Új Társasága“ (Ново друштво на уметници, чиј акроним „KÚT“ значи „фонтана“ на Унгарски). Во 1926 година, добива задача да ги декорира мурали во Биолошкиот институт во Тијани.
Кога се пензионирал, веќе неколку години страдал од срцеви заболувања, па затоа што се влошувал, тој направил планови засекогаш да се насели во руралното село Тата, каде што поседувал вила и поминал многу лета сликајќи. Овие планови беа спречени од неговата ненадејна смрт, во Будимпешта, но Тата сепак стана негово последно место за одмор. Улица и основно училиште таму се именувани по него.
Васзари го посети Скопје за време на Првата светска војна, каде што направи цртежи, акварели и масла на слики од сцени од Скопје. Еден од цртежите во колекцијата на авторот на оваа лексика. Маслото на платно сликарство со наслов „Камилен караван во Скопје“ е во постојаната колекција на Унгарската национална галерија.
